Rüzgarlı Pazar günleri...

Ne yapıyorduk eskiden biz...Hafta sonları soluksuz gülmelerle böyle dolu dolu mu geçiyordu?

Başbaşa yemek mi yiyorduk baba ile? Sinemeya mı gidiyorduk,olmadık bir saatte olmadık bir yere mi kaçıyorduk, sosyal miydik yani eni konu...

Peki hangisi sizden olanın mutlulukla dolan gözlerinin içinden geçtiğiniz ve sizi birleştiren o muazzam anlarda çooook mutlu bir aile yapıyordu sizi...

Ben miydim bunları söyleyen...

Ben...

Ve eğer bensem tüm iki kişilik listelerimin bozgununa kafası atmış hallerime hatırlayanlara hitabendir sözlerim..Bir çocuğun gözlerinden yaşamak gerekmiş hayatı,şimdi meydana çıktı tüm gerçeklerim,özlerim..

Bir pazar günü ardından,yorgun ve huzurlu ruhumun nağmeleri bunlar...

Resim çekmeye dolayısı ile hatıra biriktirmeye ve sonunda Rüzgar ın sayfasında paylaşma keyfi ile bir UUUnusss(Yunus) gösterisi ile şekil attık programa...

Hayvan gösterilerini destekleyemen fikrim,Rüzgar ın balıklara ve suya olan ilgisine binayen illaki nasıl eğitim verildiğini sormak şartı ve baba nın rahatlatan açıklamaları ile bizi bir saatlik Yunus Gösterine götürdü.

Teyzesi,annesi,babası,kendisi aldı gitti Rüzgar bizi...

Hayatla tanıştırırken çocukları bazı şeyleri resimden değil de bizzat cisimden göstermek güzel, ama bu gösteri boyunca Yunus balığı kucaklamak istettiricek kadar maskaralıklar da yapınca hep gördüklerimin arka planını düşündüm,

Eğitimcilerinin Rus olması sebebi ile, sevecen komutlarının ciddi bir karşılığı varmıydı o güzel yaratığa karşı öğrenemedim.Havuz ne kadar derindi,bir okyanusu neden hakedemedi bu muazzam şey düşüncelerime hükmedemedim.

Deniz aslanı da vardı, zannımca tümü yağdan oluşan vücudu ile hayatı zor bir hayvandı.

Ama enteresandır ki tribünlere kadar inip süzülcek kadar da hareketleri kolaydı.

Benim tatlı Cücem kendi boyutunda kimi görse peşine takıldı,uykusu olmasına rağmen coştu çoşturdu,

Açık havaya çıkarıp ördekli,köpekli çimenlerde salındı gitti...

Her ne kadar kıvamı sert bir bahar havası olsa da

ne yapalım gün bizimdi,zaman bizimdi,çimenler bizimdi...

Babadan market usulü pikni

ğin arasında yedi içtii,teyzesi ile birlikte çimleri parlattı biçti,

Yeni gelen baharı kutladı erkenden...

Babaya hayran dış hayata ne kadar ilgili bir çocuksada en çok anne kelimesi çıktı yine o öpülesi ağızdan, hiç birini kaçırmadan her birini onun güzel lakapları ile süsledim, bir ailem olmasının arzu endamında dakikaları altından kıymetli Pazar günümü beynimin her kıvrımına hapsedercesine gözledim.

Hepimiz bu keyifle birşeyler yerkene bir yerlede; sen çoktan kollarımda akşam uykuna daldın...Yorgun ama mutlu bir yüz ifadesi ve avuç içimizde ellerinle...

Çok seviyoruz ANNECİMMM....