Çocuklar_Halil Cibran

Çocuklar...

Sizin diye bildiğiniz evlatlar,gerçekte sizin değildirler,

Onlar kendilerini özleyen Hayat' ın oğulları ve kızlarıdırlar

Sizler aracılığı ile dünyaya gelmişlerdir ama sizden değildirler,

Sizlerin yanındadırlar ama sizlerin malı değildirler

Onlara sevginizi verebilirsiniz ama düşüncelerinizi asla...

Çünü onların kendi düşünceleri vardır

Onların bedenlerini barındırabilirsiniz ama Ruhlarını asla...

Çünkü onların Ruhları geleceğin sarayında oturur

Ve sizler düşlerinizde bile orayı ziyaret edemezsiniz

Kendinizi onlara benzetmeye çalışabilirsiniz

Ama onları kendinize benzeymeye çalışmayın hiç...

Çünkü hayat ne geriye gider ne geçmişle ilgilenir

Sizler evlatların birer canlı ok gibi fırlatıldıkları yaylarsınız

Yayı gerenin elinde seve seve bükülün

Çünkü oku atan O güç,uzaklaşan okları sevdiği kadar,

Elindeki sağlam yayıda sever....

Halil Cibran 1881-1931

Senin için düşlediğim birlikteliğimizin en yalın özetir bu şiir meleğim...

Bizi bu şiirle tanıştıran Sunay AKIN a,seni büyütürkenki felsefemi bu satırlarla buluşturan Halil CİBRAN a bir anne olarak teşekkürler...

Bir gün bu değerleri ve gerçekleri unutursam hatırlamak belki senin tarafından hatırlatılmak anısına...

ANNEN