Hep üstünde düşündüğüm bir mevzu var ki sonu beni Rüzgar benimle evde olasaydı çok daha az farklı ortamlara dahil olucaktı tezine götürür.
Çünkü 10 seneye varmış çalışma hayatından ev hayatına geçen annenin Gün,eş,komşu,ahbap olgusunu oturtup yaratılmış plan projeye dahil olması uzun süreceğinden...
Sefa Saygılı nın kitabında okumuştum,nöronlar,bebeklerin beyninde sürekli çoğalan hücreler,çoğalmaları gerekli ama faydasız,faydası nöronlar arası iplik ağı bağlantısı,hergün her yeni uyaranla çoğalan bağlantılarla zeka!bilebilirlik,yapabilirlik!
Uyarılmanın en kuvvetlisi,farklı insan yüzleri görme,sonraki farklı sesler işitme ve sonra farklı şeylere dokunma,yani aktif hale getirilmiş duyular...
Lafın özü buradan geliyor belki 'Çok gezen mi bilir çok okuyan mı?'Çok gezen daha çok uyarılan daha sık keşfeden...
Ananesi,dedesi ,bu kış ta teyzesi de evde olunca Rüzgar ın, çevremizde bilenler bilir her gün bir iki saatini bir yerde geçirmiştir,
Kah hava güzelken dayının atlarına bakmaya,kah pelinle zeyneple kahkaya atmaya,kah serbest oynayacağı aktivite merkezlerine,hiç olmadı hemen altkata Fatmanur ve Rabia ile kudurmalık saatlere gitmiştir.
Ben biraz çingene tavuğu tabirine yakışır girişkenliğini bu hale veriyorum, insanı sevmeyi insanla içiçe olma şansı var olduğu için öğrendi bunu çok iyi biliyorum.
Amma velakiiin,bahar başka...Yaz değil kış değil o İlk bahar varya o bambaşka...Cumartesi sabah oyun grubumuzun toplanamayışını, annanesinin de inatla kimseyle program yaratmayışını fırsat bilen balık öğle yemeğini takiben evinin önüne çıkar...
Turuncu tekerlekli atına biner etrafa sevinç çıklıkları saçar,
Parka ulaşır ulaşmaz arkadan itme bisikletli metezoru ile istediği tarafa gidemeyen Rüzgar dosdoğru gerçek bisiklet bellediği ilk selesi olanının üstüne çıkar...
Ondan iner derhal tattıravalleye biner,koşar koşar gelir,birisini öper yada kolundan tutar getirir,
Merdivenlere çıkar,iner,çıkar,kayar,tekrar çıkar geri iner, 
Tersten çıkar çıkamaz,Anneciiii der,anne çıkarır kayar geri iner,başka der bir daha çıkar bir daha iner böyle bıkana kadar uzar gider...
Anane arar,teyze arar,bahçe fuarındayız der,Pelin geliyor der,Zeynep var der anne caymaz,Rüzgarın günüdür kendine diğer annelerin yanında yer açar...
Salıncağa biner,şalla der,nirvananaya ulaşmıştır salınım öndeki barı kaldırmaya çalışır,korkutur,durdurur iner,kendi binmek ister,düşer,tekrar biner,sallanmaz sadece kendi yapabilirliğini ölçer ...
Site doğal oyun grubudur,anneler babalar sohbet eder,çocuklar arkadaş olur ikinci görüşmede selamlaşır tanır,Rüzgar arkadaş bulur peşinden gider,arkadaş onun peşinden gider, 
Koşarlar çığlıklar eşlik eder,Ede der Ege ye uzaklaşınca yerinden kımıldamaz yerinden çağırır,Ede gelir elini tutar alır başını gider,
Tehlike sınırları içinde havus der başka şey demez,seni dinlemez annecim montlarımızı çıkarınca giricez dersin o illa merdivenin başında durur,Ede gelir anneyi babayı panik eder,
Anlık duruşları sadece fotoğraf kaydedebilir,onun dışında Rüzgar durmaz tırmanır,koşar ama durmaz gider....Böyle tam 2,5 saat geçer,hiç durmadan yorulmadan Güneş enerjisi midir bu bilemem tesire den ama annesi artık bitkin o temiz havadan yanaklar pembe,mutlu,uyarılmış,uykuya hazır,susamış evinin yolunu tutar,arkadan itmeli metezoru uygulamalı pek sahiplenemediği bisikletine biner...
Bu hareketin sonuda Rüzgarla annesinin nadide günü Cumartesi öğleden sonrasısı koyun koyuna bir öğlen uykusunda biter...Hep sağlıklı mutlu hareketli kal annecim...
Seni Seviyorum..
Ebru
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder